Bilmem söylemişmiydim daha önce,
Güneşi sende gördüm ben...
Güneş , dedim adına,
Adın kadar gizliydin
Evrende ulaşılamayan uzaklarda...
Güneş kadar yakındın bana,
Yaklaştıkça yaktın hep,
Vurgun zamanlarımda...
Güneş kadar gerekliydin sevda topraklarıma,
Oysa kurak bir yürek bıraktın ardında.
Ve günebakan çiçekleri soldurdun,
En yararlı zamanlarında...
Ben bir yıldız gibi gecelerdeydim hep,
Aslında güneş de bir yıldızdı geceleri görünmeyen,
Sonraki sabahın hatrına..
Ve bir sabah ansızın,
Güneş gibi doğacaktın gri ufuklara..
Ama sen gri bir bulut olmayı tercih ettin
Yaşananlara inatla..
Aynı Göğün Ezgisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder