sehr-i kederde bir sabah ayazı,
üşüyen yürek ,
el pençe gözler divan..
ya şehr-i hazan,
her anı'nın yılölümünde
akla gelen ilk aşk nedir?
yokolma endişesiyle karşı karşıyaysa mevsimlik aşklar ,
efsanesi uzakçağlarda kalmış,
telaşı yeni yetmelere kalmış.
sona kalanlarsa aşktan nasibini almış.
nasip bizi atmış gurbete diyen
ilk türküden nasiplenmiş gönül.
v.i. Aynı Göğün Ezgisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder